Ik wil heel graag een photobooth

Ik zou graag een photobooth in arnhem huren voor een festival dat ik organiseer. Of nou ja, festival… laten we zeggen, festivalletje. Het is een klein plein dat ik heb afgehuurd om er een aantal foodtrucks neer te zetten en een podium waar wat lokale bandjes gaan spelen. Dat betekent dat het wel een hele hoop bedrijvigheid gaat veroorzaken, en bij bedrijvigheid hoort in mijn ogen een mooie photobooth waar mensen als ze een beetje gedronken hebben, samen in kunnen gaan zitten en een beetje foto’s maken. Dat is toch hartstikke leuk?

Niet zo makkelijk als je denkt

Het is, heb ik gemerkt, niet zo makkelijk als je denkt om een photobooth te huren. Het is natuurlijk best wel een groot en log ding dat je niet zomaar uit iedere stad even kunt vissen en weer terug kunt brengen. Gelukkig heb ik een bepaalde partij benaderd die wel raad wist met een photobooth en die er eentje kon leveren met een mooie spiegelreflexcamera en allerlei andere verschillende opties om voor iedereen leuke herinneringen te verwezenlijken. Nu moet ik zeggen dat het uiteindelijk als ik terugkijk best wel een succes is geworden.

Herinneringen zijn er om samen op te doen

Nu is het festival bezig en ik moet zeggen dat ik eigenlijk werkelijk mijn geluk niet op kan als het aankomt op die verdomde photobooth. Het is een waar succes, want ik zie eigenlijk iedereen wel een beetje er omheen lopen en dan toch even stil blijven staan en denken: zal ik het doen? Dan vervolgens halen ze er wat vrienden bij en kijken ze samen en dan zegt er binnen de kortste keren eentje: oké, laten we het doen en dan springt iedereen erin. Dat is toch hartstikke leuk om te zien? Ik vind het tof. Maar goed, ik ben niet de enige, de rest vindt dat ook.